- reliquor
- rĕlĭquor, ātus, 1, v. dep. n. and a. ( act. collat. form reliquavit, Dig. 34, 3, 9) [reliquus], to be in arrears, to leave a balance, to owe a balance, remain indebted (jurid. Lat.).I.Neutr.:II.
eos debitores rerum publicarum accipere debemus, qui ex administratione reipublicae reliquantur,
Dig. 50, 4, 6:si filius in muneribus publicis reliquatus est,
ib. 10, 2, 20, § 6; 33, 8, 23 pr.—Act.:reliquatus est amplam summam,
Dig. 33, 7, 20:debitum ex conductione,
ib. 26, 7, 46.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.